Op 28 april 2017 kwam er een meisje met een mandje binnen. Ach, zo komen er soms wel meer. Wist ik veel dat ze voor mij kwam?? In het begin vertrouwde ik het toch niet zo, ze zou mij weghalen bij al mijn broertjes en zusjes.. en bij mijn vrouwtje! Moest ik ook nog 2,5 uur in het reismandje zitten tot dat ik in mijn nieuwe huisje was, in Limburg.

De woonkamer was groot en ik weet nog dat er allemaal rare geurtjes waren. Ik rook een andere kat!!! En ik geloof ook honden. Er zaten een paar mensen in de woonkamer die ik niet kende, dus ik heb de eerste uurtjes onder de bank doorgebracht om ‘’mezelf uit de boom te kijken’’.

Toen ik door het glas van de deur keek, zag ik een andere kat! ,,KCCCHHH WIE BEN JIJ” . De andere kat zette een hoge rug op en een dikke staart. Ik word er een beetje onzeker van, dus beslis ik me even terug te trekken in het reismandje met de handdoek die ik vanuit mijn oude huisje had meegekregen. Dan zie ik het: ze heeft een grote krabpaal! Wauw wat een groot ding!!! Er zit helemaal bovenop een mandje (dit heb ik natuurlijk als mijn plekje toegeëigend, want ik moet wel alles kunnen zien). Ik kan er ook mijn nageltjes krabben. En er zit een hokje in, maar die vind ik niet leuk. Mijn speelbaan met het balletje is ook meegekomen, yes! Die ga ik lekker om 3 uur ’s nachts gebruiken :-).

De ontmoeting met de andere kat, hij blijkt Blue te heten, gaat goed. We laten allebei even zien hoe groot we ons kunnen maken en hoe hard we kunnen blazen, maar daar blijft het bij. Hij is eigenlijk best lief, ik denk dat we vriendjes gaan worden!
Mijn nieuwe baasjes zijn ook heel lief, ze geeft me lekkers. Ik denk omdat ze meent dat ik daar gevoelig voor ben. Dat ben ik eigenlijk ook, maar dat hoeft zij natuurlijk niet te weten!!

Nu ben ik al bijna een jaar in mijn nieuwe huisje en het gaat goed! Ik mag altijd bij mijn vrouwtje op de kamer slapen, op mijn krabpaal. Blue is inmiddels uitgegroeid tot een vriendje! We hebben wel eens ruzie en dan vliegen er wat plukken haar in het rond..
Pfffff, ik heb regelmatig een time-out gekregen van mijn vrouwtje, natuurlijk niet leuk.. Maar ik begrijp het wel. Maar die 2 honden die ze hebben, BAH. Die moet ik echt niet. Ik begin wel steeds meer aan ze te wennen! Als ik blaas gaan ze allebei weg.. Haha, wat een watjes! Ze blijken eigenlijk best lief, maar ik heb nog wel veel tijd nodig om met ze te leren omgaan.

Helaas zijn mijn nageltjes zo scherp dat ik Blue pijn heb gedaan. Ik schrok dus ik petste. Het vrouwtje nam hem mee.. Toen ze terugkwamen was het vrouwtje verdrietig en ik mocht niet bij Blue om te vragen wat er was? Ik heb schijnbaar een gaatje in zijn oog gemaakt met mijn nageltje. Vanmorgen zijn ze weer weggegaan (voor een operatie), maar het vrouwtje kwam alleen terug..

Ik hoop dat hij snel terugkomt, want ik mis hem. Ik ben nu alleen. Het vrouwtje en haar moeder geven mij wel veel aandacht, maar dat is niet hetzelfde.. Ik hoop dat Blue niet boos is en wij voor de rest van ons leven vriendjes blijven.

Mijn naam is Syl, ik heb mijn goude mandje gevonden bij twee hele lieve mensen, ik heb een vriendje voor het leven gevonden in Blue (ook al gaat het niet altijd goed. ‘was sich liebt, neckt sich’). Ik hoop dat ik hier voor altijd mag blijven. Er is zóveel ruimte! En wat betreft die 2 honden.. Ik zal mijn weg ook met hun wel vinden!!!

Groetjes Syl.

  Syl en BLue